6 lutego 1993 - w bestialski sposób zamordowana została we własnym domu dr Aleksandra Gabrysiak i jej córka Marysia.
Dr Ola (bo tak nazywana była przez pacjentów) była organizatorem Domu Samotnej Matki, elbląskiego hospicjum oraz poradni rodzinnej w kościele Bożego Ciała. Działała też w elbląskiej poradni trzeźwości.
W dzieciństwie chorowała i przeszła kilka poważnych operacji. Marzyła o tym, by pomagać innym. Pomimo słabego zdrowia dostała się na studia medyczne w Gdańsku, uzyskując w 1968 roku dyplom lekarza. Po studiach pracowała w Gdańsku i w Tczewie. W tym czasie zaadoptowała niemowlę – Marysię. W 1975 r. przeniosła się do Elbląga. Tu wkrótce uzyskała wielkie uznanie u chorych i uzależnionych. Była lejarzem duszy i ciała, bo pacjentowi poświęcała swój czas bez granic. Pomagała uzależnionym od nałogów, samotnym matkom, więźniom, chorującym na raka i wszystkim potrzebującym pomocy, którzy do niej się zgłosili. Była przy tym niezwykle religijna - w religii i codziennej Komunii św. odnajdywała siły na walkę z własnym kalectwem i cierpieniami pacjentów. W 1991 r. otrzymała przyznaną po raz pierwszy nagrodę Prezydenta Elbląga - wyróżnienie za działalność społeczną i medyczną.
Dr Ola została zamordowana 6 lutego 1993 r. w Elblągu, we własnym mieszkaniu, wraz z jej 19-letnią córką, Marią. Tego strasznego czynu dokonał jeden z jej podopiecznych, wypuszczony na przepustkę z więzienia. Morderstwo to wstrząsnęło całym miastem. W pogrzebie Aleksandry Gabrysiak i jej córki uczestniczyły tłumy elblążan. Na domu, w którym mieszkała umieszczono pamiątkową tablicę i co roku w dniu 6 lutego pojawiają się pod nią kwiaty i znicze. Dziś imię Aleksandry Gabrysiak nosi Hospicjum św. Jerzego w Elblągu. Dr Ola jest patronem lekarzy w Gdańsku. Środowisko elbląskie wystąpiło do Kościoła z prośbą o jej beatyfikację.
