13 grudnia – karateków nie ruszać…

12 grudnia 1981 w Elblągu rozpoczęły się I Mistrzostwa Polski w karate. Wcześniej był  Bruce Lee i jego „Wejście smoka” (1973) i Olek Płyszewski. Olek trenował judo, ale to karate stało się jego pasją. Zaraźliwą. Zrobił kurs instruktorski i ogłosił nabór do klubu, na który zgłosiło się… 250 młodzieńców. Na początku nie było nic, prócz zapału. Chłopcy sami gąbką maczaną w farbie nitro malowali na bawełnianych koszulkach  "Karate kyokushinkai" i w środku pięść. Płyszewski wiedział, że niewiele jeszcze sam umie, więc jeździł po Europie, by uczyć się od mistrzów. W tym czasie pod jego okiem wyrastali nowi mistrzowie. Elbląg szybko stał się jednym z głównych ośrodków karate w Polsce. Elblążanie organizowali zawody coraz wyższej rangi, by wreszcie pokusić się o zorganizowanie I Mistrzostw Polski w Karate, 12-13 grudnia 1981. Po pierwszym, jakże udanym dniu zawodnicy rozeszli się na noc na kwatery. Nocą generał na ulice wysłał wojsko. Mimo to zawody zostały dokończone. Była to jedyna w Polsce impreza masowa, która odbyła się 13 grudnia, w dniu rozpoczęcia stanu wojennego. Może wojskowi nie chcieli zadzierać z karatekami?...

Aleksander Płyszewski zmarł w wieku 35 lat 16 lipca 1985 roku. Nie żyje dziś już też Tadeusz Nieczuja-Ostrowski, jeden z organizatorów tamtych Mistrzostw i wieloletni prezes elbląskich karateków. Czy 13 grudnia to dobra data, by ich wspominać? – przecież nie byli internowani, bici, poniżani. A jednak 13 grudnia 1981 to oni wygrali z wojskiem generała. Walkowerem…

zdjęcie: mosir.elblag.eu
http://www.mosir.elblag.eu/historia_sportu/karate/