16 października 1415 – ponowne poświęcenie kościoła św. Jakuba i przylegającego doń cmentarza, które z racji położenia za murami miasta narażone były na częste profanacje.
Kościół św. Jakuba znajdował się w rejonie dzisiejszego Placu Słowiańskiego, nieopodal miejsca, gdzie niedawno prowadzono prace wykopaliskowe i odkryto pozostałości po dawnym bastionie. Założony został jeszcze w XIII wieku jako kościół filialny dla św. Mikołaja, a jednocześnie kościół cmentarny. Szybki rozwój miasta sprawił, że cmentarz przy kościele św. Mikołaja zapełnił się i nowego miejsca na pochówki trzeba było szukać już poza miastem. W kościele św. Jakuba ulokowało się bractwo kurkowe (ogród strzelecki był tuż obok cmentarza), bractwo ubogich (później ufundowało kościół św. Anny) i bractwo krawieckie. Na początku XV wieku aż trzykrotnie doszło do profanacji cmentarza i ponownego jego wyświęcania – pierwszy raz w roku 1406, gdy na cmentarzu doszło do morderstwa. W 1415 cmentarz podobno sprofanowali Polacy i Litwini, oblegający Elbląg. Podobne zdarzenie miało miejsce 9 lat później.
W roku 1601 przystąpiono do budowy nowej Bramy Kowalskiej i odkrytego podczas robót ziemnych przy budowie drogi 503 Bastionu Kowalskiego. Kościół św. Jakuba, będący już w rękach protestantów, kolidował z nowymi inwestycjami. Został więc rozebrany, a groby z cmentarza przeniesiono na cmentarz Bożego Ciała.
Napisz komentarz
Komentarze