Ślady 1961-2021. Wystawa retrospektywna | Tomek Kawiak

Wystawa prezentowana będzie w Nawie głównej i Prezbiterium.

Wernisaż wystawy: 23 czerwca 2022 r., godz. 18.00

Oprowadzanie kuratorskie: 23 czerwca 2022 r., godz. 17.30

Wystawa potrwa do 8 września 2022 r.

Kuratorka: Karina Dzieweczyńska

Artysta po ponad 50-ciu latach twórczości ponownie zawita do Galerii EL. W 1971 roku Tomek Kawiak, będąc już na emigracji w Paryżu, zainaugurował wieloletnią akcję wymiany, pod nazwą Troc-Art (sztuka wymiany – wymiana jako sztuka). Wprowadził w obieg międzyludzki różnego rodzaju przedmioty, znaki i idee, które poprzez sam akt lub intencję wymiany, nabierały nowych kontekstów i znaczeń. W ramach tej wymiany, Kawiak nadesłał z Francji swoją pracę do Elbląga na IV Biennale Form Przestrzennych „Zjazd Marzycieli”. 

„Była to praca w formie baneru (zwiniętego na potrzeby wysyłki w rulon), o szerokości 1 metra i długości 5 metrów, wykonanego z dwustronnego, przezroczystego plastiku, w którym (jak w swego rodzaju torbie) zamieściłem dokumentację mojej wymiany »Troc-Art«. Znalazły się tam na pewno kwity z wymiany, jakieś teksty, czy seria czarno-białych zdjęć mojej postaci w kapeluszu łowickim i w ogrodniczkach dżinsowych. Baner zakończyłem czarnym skoczem na dole i na górze, miał też kółka metalowe w rogach – przydatne do zawieszenia w przestrzeni. Dodatkową częścią nadesłanej na »Zjazd Marzycieli« pracy była kaseta z nagranym dźwiękiem. Umieszczony na dole, obok zawieszonego baneru magnetofon, odtwarzał zapętlone nagranie z propozycją wymiany” - Wspomina artysta

Tym razem artysta pojawi się w Galerii EL osobiście, co więcej – z ponad 50-letnim „bagażem” swojej twórczości.

TOMEK KAWIAK

Tomek Kawiak (ur. 1943, Lublin). Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1968) i Paryżu (1971-73). Przez 14 lat był profesorem Instytutu artystycznego w Orleanie (1977-1990). Był twórcą pierwszego w Polsce happeningu ekologicznego w Lublinie (1970) – „Ból Tomka Kawiaka”. Autor monumentalnych rzeźb na temat dżinsów i kieszeni. Wielokrotnie odznaczony medalem, m.in. w Polsce - Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2006); we Francji – Chevalier de L’Ordre des ARTS et des LETTRES (2011); ponownie w Polsce – Złotym Krzyżem Zasługi za upowszechnianie kultury polskiej poza granicami kraju (2014).