Nagroda prezydenta Elbląga - opieka społeczna

Mój zięć mając 19 lat opuścił Dom Dziecka(było to kilkanaście lat temu), zdał maturę,uczył się dalej ,ale dom rodzinny do którego musiał wrócić to był koszmar.Wtedy poszliśmy na rozmowę do Pani dyrektor Grochalskiej.Ja,mój przyszły zięć i moja córka.To nie była rozmowa jak z urzędnikiem,tylko jak z kimś kto uważnie słucha co mamy do powiedzenia,jakie mamy problemy,co zrobić,aby tym młodym ludziom pomóc,bo chcieli być razem.Wzięli ślub,urodził się synek i jako wychowanek Domu Dziecka otrzymał małe,ale swoje mieszkanie i pomoc finansową.Z miesięcznym synkiem poszli podziękować Pani dyrektor.Wystarczy trochę ciepłych słów,przyjaznej rozmowy,pokierowania,wsparcia,oby takich urzędników było więcej.Z podziękowaniem i wyrazami szacunku dla Pani dyrektor Mirosławy Grochalskiej.