25 września 1949 – czwarty prezydent

25 września  1949 – prezydentem Elbląga został Edward Imbierowicz (PZPR). Imbierowicz był czwartym od 1945 roku prezydentem Elbląga.

Pierwszym prezydentem Elbląga był przybyły do miasta z Morską Grupą Operacyjną, Wacław Wysocki. Rządził twardą ręką od kwietnia do sierpnia 1945 roku. Był sprawnym organizatorem i miał doskonałe kontakty z Rosjanami (uczył się w Leningradzie, skąd pochodziło wielu rosyjskich oficerów). Mawiano też, że rządzi „z pepeszą na biurku”, co w tamtych realiach nie było rzadkością. Z Elbląga musiał uciekać, bo postawiono mu zarzuty malwersacji, ale po latach powrócił do miasta i został zrehabilitowany. Pracował w spółdzielni „Elbląski Kuter” – później im. Marchlewskiego. Jego następca – Jerzy Skarżyński przybył z tzw. grupą warszawską. Należał do PPR i miał właściwą przeszłość w szeregach Gwardii Ludowej i LWP. Zasłynął min. chęcią zburzenia wieży kościoła św. Mikołaja, na co nie zgodził się radziecki komendant miasta ppłk. Nowikow (z wykształcenia architekt). Rządził miastem przez 2 lata. Od września 1947 roku urząd prezydenta pełnił lekarz Ryszard Pstrokoński (PPR).  Pstrokoński również rządził dwa lata i zrezygnował z funkcji 24 września 1949 roku, po konflikcie z władzami w Gdańsku. Zarzucano mu m.in. nie konsultowanie się w sprawach miejskich z partią. Imbierowicz prezydentem Elbląga był do maja 1950 roku.