3 lutego 1863 - miłośnik Bażantarni

3 lutego 1863 -  zmarł August Papau (ur. 1797) – organista i współzałożyciel Towarzystwa Miłośników Lasu Bażantarnia. Poświęcony mu obelisk znajduje się w Bażantarni.

Bażantarnia jest pozostałością wielkich obszarów leśnych, jakie pokrywały dawniej całą Wysoczyznę. Lasy te przez wieki wycinano bez opamiętania, ale sama Bażantarnia ocalała. Znajdowały się tu bardzo intratne stawy hodowlane, więc w XVI wieku Rada Miejska wydała edykt chroniący ten teren przed wycinką. Uroki lasu w XVII wieku odkryli angielscy kupcy, chcąc ulokować tu swoją faktorię. Rada jednak nie wyraziła zgody i kupcy przenieśli się do Łęcza. Dopiero w 1700 roku rada zmieniła zdanie i wydzieliła niewielki majątek. Właściciele jego zmieniali się kilkakrotnie, aż został nim radca dworski Sebastian Stolz. To on wybudował pierwszy zajazd, wytyczył ścieżki spacerowe i obsadził aleję prowadzącą do Krzaczastego Młyna. W 1801 roku właścicielem majątku został radca handlowy i konsul królewski w Rosji, August Abbeg. Wybudował dwór, który dziś jest siedzibą nadleśnictwa i on nadał tej części Bażantarni charakter zamkniętego parku dworskiego. Abbeg został zmuszony do udostępnienia elblążanom przynajmniej części lasu. W roku 1811 wybudował zajazd z wyszynkiem. Wkrótce powstała tu siedziba bractwa kurkowego i muszla koncertowa. Popularność parku wzrosła, gdy w latach 30-tych XIX wieku zaczęto obchodzić tu przypadające na 3 sierpnia urodziny króla Prus Fryderyka Wilhelma III. Imprezy te tak spodobały się elblążanom, że koncerty zaczęto organizować przez cały letni sezon. Teren został zagospodarowany i przystosowany do obsługi licznych gości. Wielką w tym rolę odegrało Towarzystwa Miłośników Lasu Bażantarnia (Vogelsang), którym kierował Carl Pudor,  autor map i przewodników po regionie. Członkowie towarzystwa wytyczali atrakcyjne trasy, zagospodarowywali miejsca widokowe i  nadawali nazwy. Gdy w 1963 roku zmarł jeden z filarów Towarzystwa, organista kościoła najświętszej Marii Panny, August Papau, jego druhowie postanowili postawić mu na Górze Świętojańskiej obelisk. Obelisk ten szachował się do dziś…