20 kwietnia 1617 - Zygmunt III Waza nałożył na Elbląg ostrą banicję jako karę za zagarnięcie przez protestantów kościoła św. Mikołaja. Wszystkich kupców ciągnących do Elbląga aresztowano, konfiskując jednocześnie ich towary.
Reformacja w Elblągu zaczęła się od odebrania dominikanom kościoła Najświętszej Marii Panny. Właściwie to dominikanie sami uciekli z miasta w obawie o swój los i swoją nietykalność. Równolegle w mieście trwały rozruchy rzemieślnicze i sprytni rajcowie tak pokierowali wydarzeniami, by społeczne niezadowolenie skierować na grunt religijny. Stopniowo elblążanie przyjmowali nową wiarę, ale niekoniecznie z jej wszystkimi obyczajami. W Elblągu przez wieki zwyczaje przypisywane katolikom kultywowali ewangelicy. Zwłaszcza że główny, najbogatszy i najbardziej reprezentacyjny kościół św. Mikołaja miał pozostawać w rękach katolików.
Nie podobało się to zwłaszcza Radzie, która zabiegała o władzę i autorytet. Prawie sto lat trwał spór pomiędzy Radą a biskupem o staromiejską farę. Dopiero gdy Zygmunt III Waza nałożył na Elbląg ostrą banicję i ciągnących do Elbląga kupców kazał aresztować, konfiskując jednocześnie ich towary, elblążanie na dobre ulegli. Argumenty króla przeraziły elblążan i skłoniły ich do oddania świątyni katolikom. Król w odpowiedzi potwierdził wcześniejsze przywileje miasta, w tym do wyznania protestanckiego. Jeszcze pół roku trwały negocjacje i przygotowania do ponownego wyświęcenia kościoła, do którego doszło w Nowy Rok 1618.
***
Kartka z kalendarza ukazuje się codziennie, przypominając o ważnych i ciekawych wydarzeniach w naszym mieście i regionie, które miały miejsce przed laty i przed wiekami. Informacje na każdy dzień znajdziecie w dziale Historia/Kartka z kalendarza.
Napisz komentarz
Komentarze