20 maja 1899 – pociągiem do Fromborka

1899 – otwarto kolej nadzalewową łączącą Elbląg z Fromborkiem. Do Braniewa tory doprowadzono 9 września.

Pasażerskie pociągi z Elbląga do Braniewa i Braniewa do Elbląga mijały się w Tolkmicku 4 razy dziennie. Tu w sezonie można było przesiąść się na zabierający 500 pasażerów parowiec odpływający do Krynicy Morskiej. Przed wojna kolej dysponowała 9 lokomotywami (żadnej nie zbudowano w Elblągu), 20 wagonami pasażerskimi, 3 pocztowymi i 111 towarowymi. Ruch pasażerski był tylko uzupełnieniem działalności kolei, bo tak naprawdę powstała ona dla przemysłu.

Tak jak Kanał Elbląski dał impuls do rozwoju miast i osad Oberlandu (kraina geograficzna pomiędzy Elblągiem, a Ostródą), tak kolej łącznikowa miała wielki wpływ na rozwój przemysłu w Elblągu i miejscowościach nad Zalewem Wiślanym. Biegnące przez miasto tory (2,5 km) rozwidlały się w liczne bocznice, prowadzące na tereny fabryk. Swoja bocznicę miała m.in. fabryka Komnicka, fabryka wódek i likierów Haertel, zakłady wyrobów emaliowanych Neufeldta, fabryka cygar Loesera i Wolffa, wreszcie koncern Schichau’a i elbląska elektrownia. W sumie po 1920 roku w Elblągu było 27 bocznic, z których 15 obsługiwało zakłady Schichau’a. Tuż przed wojną kolej łącznikowa przewoziła rocznie blisko pół miliona pasażerów i ćwierć miliona wagonów towarowych.

Dworzec Elbląg Miasto, z którego pociąg wyruszał w kierunku Fromborka mieścił się przy ul. Hożej (budynek istnieje do dziś). Pierwszym przystankiem był Elbląg Zdrój – wówczas przy gospodzie browaru Englisch Brunnen. Przez miasto przejeżdżać mogły tylko pociągi towarowe, a wyjątkiem był specjalny skład wiozący cesarza i jego rodzinę do posiadłości w Kadynach.

Po wojnie dworzec Elbląg Miasto zlikwidowano, zamieniając go na budynek z mieszkaniami dla kolejarzy. Pociągi pasażerskie zaczęły odjeżdżać z dworca Elbląg Zdrój. Kolej łącznikowa działała do 1982 roku, gdy oddano do użytku obwodnicę kolejową. Tory i bocznice stopniowo usuwano. Dziś ślady ich można znaleźć tylko w kilku miejscach.