Nużeniec i jego środowisko naturalne
Nużeniec ludzki to pasożytnicze roztocza występujące na ludzkiej skórze. Chociaż nużeńce występują u wszystkich ssaków, to wśród tych, pasożytujących na ludziach wymieniany jest nużeniec ludzki i nużeniec krótki. Są one niewidoczne gołym okiem, mierzą bowiem odpowiednio 0,4 i 0,3mm. Mają obły, robakowaty kształt i 4 pary odnóży. Nużeńce żywią się lipidami, obumarłym naskórkiem, przesączem osocza krwi. Atrakcyjne są dla niego zwłaszcza wydzieliny gruczołów łojowych. Do miejsc bytowania pasożyta należą nasza skóra i owłosienie. Spotkamy je na mieszkach włosowych brwi, rzęs, a także na brzegach powiek, gdzie występują tzw. gruczoły łojowe Zeissa.
Zakażenie i objawy choroby
Zakażenie nużeńcem nie jest zadaniem trudnym. Nosicielem pasożyta są osoby dorosłe, zwłaszcza starsze, po 70 roku życia. Szacuje się, że nużeniec występuje u 9 na 10 dorosłych, dlatego osobą zakażoną może być każdy z nas. Nużeniec przenosi się z człowieka na człowieka przez kontakt bezpośredni taki jak podanie ręki, pocałunek, a także kontakt pośredni, czyli używanie tej samej pościeli czy ręcznika. Może się także przenosić wraz z kurzem lub korzystać z prądów powietrza w danym pomieszczeniu.
Sprawny układ immunologiczny dobrze radzi sobie z pasożytami, uniemożliwiając ich ekspansję, jednak życie w przewlekłym stresie, problemy z zaburzeniami gospodarki hormonalnej czy zakażenie drobnoustrojami może sprzyjać ich występowaniu. U większości osób objawy zakażenia nie pokażą się, gdyż występowanie pasożyta odbywa się bezobjawowo. Jeśli jednak to nastąpi, początkowo może pojawić się stan zapalny i zablokowane dojścia do gruczołów łojowych. Rodzaje objawów chorobowych mogą być mylące oraz utrudniać postawienie trafnej diagnozy. Jednoznaczne objawy w przypadku zakażenia nużeńcem praktycznie nie występują i często są to typowe objawy innych problemów dermatologicznych tj. wypryski, krostki, świąd skóry, przesuszenie skóry, podrażnienie oczu, miejscowy stan zapalny, przewlekłe zapalenie brzegów powiek. Wskutek zakażenia nużeńcem występuje zapalenie brzegów powiek, zespół suchego oka.
Nużeniec trudno zdiagnozować bez wykonania badań laboratoryjnych z użyciem mikroskopu. Próbki pobierane z miejsc bytowania nużeńca poddawane są analizie i jedynie wówczas można wykluczyć inne choroby. Objawy nużycy mylone są często z trądzikiem różowatym, reakcja alergiczną, zaskórnikami czy miejscowym zaczerwienieniem.
Leczenie nużycy
Leczenie nużeńca to powolny proces. Terapia skupia się na systematycznym podawaniu preparatów bezpośrednio w miejsce ataku. Leczenie jest trudne, gdyż nie wszystkie osobniki są na powierzchni skóry, niektóre kryją się w gruczołach łojowych i torebkach włosowych.
Stosowane preparaty nie różnią się od tych, używanych przy innych problemach skórnych. To między innymi preparaty antyświerzbowe, tetracyklina, antybiotyki i kortykosteroidy. Często stosuje się środki lecznicze zawierająceh m.in. iwermektynę, metronidazol czy heksachorobenzen. Można też używać preparaty przeciwzapalne np. maść rtęciową lub olejek herbaciany. Czasem do leczenia można włączyć też dermokosmetyki.
Często w leczeniu stosuje się maść ZZ oraz krem XFML. W kremie znajdziemy właśnie metronidazol, w maści nie. Jeśli nie masz uczulenia na ten składnik, dobrze jest stosować te preparaty razem w formie rano krem i maść wieczorem. Preparaty stosuje się w małej ilości, nakłada punktowo, wklepując krem w skórę. Oczywiście zanim przystąpimy do zabiegu warto twarz oczyścić i wypłukać ciepłą wodą i neutralnym mydłem.
Kuracja jest procesem długotrwałym. Nie zawsze ustąpienie objawów jest jednoznaczne z ustąpieniem problemu występowania pasożyta. Dlatego też zaleca się, aby preparaty stosować przez 90 dni w przypadku nużeńca ludzkiego i 120 dni w przypadku nużeńca krótkiego.
Nużeniec ludzki - skuteczne leczenie nużeńca
Koniecznie sprawdź sposoby kuracji z Azji!
Maść ZZ i krem XFML.
Więcej szczegółów na
https://nuzeniec.com.pl/
