2 kwietnia 1945 – W Elblągu zawiązała się polska administracja samorządowa. Pierwszym polskim Prezydentem Elbląga został Wacław Wysocki.
31 marca 1945 r. do znajdującego się w strefie przyfrontowej Elbląga przyjechał Inspektor Okręgu Zachodniego Prus Wschodnich, major Mieczysław Borowiecki. Otrzymał on zadanie zorganizowania w terenie inspektoratu Urzędu Pełnomocnika Rządu RP na Prusy Wschodnie – (dziś Urząd Wojewódzki w Olsztynie). Major Borowiecki, któremu towarzyszyli sekretarz, ordynans i szofer, wjechał na teren Prus Wschodnich z obawą, czy sowieci pozwolą mu podjąć urzędowanie. Nie było łączności, ani też komunikacji z komendanturą, więc wiele działań wykonywano „w ciemno”. Sytuacja była zmienna, a w dodatku Rosjanie nie wpuszczali nikogo do strefy przyfrontowej. Komendantury wojskowe w Kętrzynie, Ostródzie i Pasłęku, przez które Borowiecki jechał do Elbląga, nic nie wiedziały o organizacji administracji polskiej i odmówiły zgody na organizację urzędu. Dopiero w Elblągu płk Nowikow oświadczył, że wprawdzie też nic nie wie, ale nie ma nic przeciwko zatrzymaniu się majora – choć nieoficjalnie, do czasu otrzymania rozkazów. Kilka dni wcześniej w ten sam sposób przyjął członków Morskiej Grupy Operacyjnej. Po takim przyjęciu i po odbytej z członkami grupy operacyjnej naradzie, Borowiecki postanowił utworzyć inspektorat w Elblągu. Widząc potencjał miasta, a jednocześnie mając do dyspozycji wielu zaangażowanych, lecz bez zajęcia ludzi z MGO, „od ręki” powołał Zarząd Miejski z prezydentem Wacławem Wysockim z MGO oraz starostwo powiatowe.
Borowiecki zadania swego nie wypełnił i inspektoratu (delegatury rządowej) w Elblągu nie utworzył. Wyjechał nagle z miasta, pozostawiając swojego sekretarza, który w dniu 3 kwietnia 1945 r. w lokalu przy ul. Królewieckiej 155 (dziś mieszkanie prywatne) rozpoczął urzędowanie jako pierwszy pracownik Zarządu Miejskiego w Elblągu.
Fot. Prowizoryczny most na rzece Elbląg.
Napisz komentarz
Komentarze